Een samenvatting van het onderzoek dat Kelly Theuws in onze prakrijk heeft uitgevoerd.

Inleiding: Fragiliteit is een klinisch syndroom wat plaatsvindt tijdens het verouderingsproces en gezien de vergrijzing neemt het aantal fragiele ouderen toe. Fried et al. (2001) hanteert de volgende criteria om fragiliteit te definiëren: onbedoeld gewichtsverlies, ernstige vermoeidheid, verminderde handknijpkracht, lage loopsnelheid en weinig spontane lichamelijke activiteit. Fragiele mensen hebben een verhoogd risico op nadelige gezondheidsuitkomsten. Na het bereiken van een leeftijd van 50 jaar neemt de spierkracht jaarlijks af met ongeveer 15% en daarnaast neemt de spiermassa jaarlijks met ongeveer 2% af. De cyclus van fragiliteit van Fried & Walston (1998) toont aan dat wanneer er sprake is van krachtsvermindering, de loopsnelheid daalt. De loopsnelheid is van belang bij zelfstandig functioneren binnenshuis en een straat oversteken. Onderzoek toont aan dat krachttraining effectief is voor de toename van de loopsnelheid. Echter ontbreekt er bewijs of explosieve krachttraining de loopsnelheid van fragiele ouderen verhoogt. Hieruit is de volgende onderzoeksvraag tot stand gekomen: “Wat is het effect van explosieve krachttraining op de loopsnelheid van fragiele ouderen?”
Methode: Voor het onderzoek was gekozen voor een kwantitatief pre-experimenteel design. Het onderzoek werd uitgevoerd bij fragiele ouderen. De fragiliteit is vastgesteld aan de hand van de Tilburg Frailty Indicator (TFI). De loopsnelheid werd gemeten door middel van de 10 meter looptest. Hiervoor vond een nulmeting (T0) en een eindmeting (T1) plaats. IBM SPSS Statistics 25 werd gebruikt om de data-analyse uit te voeren.
Resultaten: In totaal hebben dertien deelnemers het onderzoek afgerond, waarvan drie mannen en tien vrouwen. De resultaten van de deelnemers zijn getoetst aan de hand van de Wilcoxon signed rank toets. De maximale loopsnelheid toonde een statistisch significant effect aan (P=0.011). De comfortabele loopsnelheid is niet statistisch significant verbeterd (P=0.345). Er is een statistisch significant effect gevonden voor de loopsnelheid om zelfstandig binnenshuis te functioneren (P=0,022 en P=0,003) en om een straat over te steken (P=0,022). Daarnaast leidt explosieve krachttraining niet tot blessures en is het goed toepasbaar in de praktijk.             
Conclusie: Naar aanleiding van dit onderzoek kan geconcludeerd worden dat de loopsnelheid van fragiele ouderen verbeterd is. Aanvullend onderzoek is geïndiceerd.